uit elkaar vallen (n) (n) (uiteenvallen) | despedaçamento (m) (n) (uiteenvallen) |
uit elkaar vallen (n) (n) (uiteenvallen) | desintegração (m) (n) (uiteenvallen) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | espatifar (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | desintegrar (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | despedaçar (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | quebrar (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | quebrar em mil pedaços (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | fragmentar (v) (vernieling) |